Τώρα.
Προς υπεράσπιση του μικρού βοσκού και προς αποκατάσταση ,μαλλον, της βουκολικής(έστω) τιμής του ,θα μεταφέρω με ακρίβεια(όσο αυτό καθίσταται δυνατό)τουτο,ουτινος εχθές αργά την νύχτα αυτήκοος μαρτυς υπήρξα.
Μια μικρή ,φαινομενικά αντιφατική προσευχή ,ένα θλιβερό μουρμούρισμα ,που αρχικά παρεξήγησα ως κάποιου νέου είδους πειράγματα των πανταχού ακολουθώντων με γλυκών μου πνευμάτων  ,με οδήγησε ανεπαίσθητα και πεισματικά να παραβιάσω ,αργότερα την ίδια νύχτα και για πρώτη φορά, τους κανόνες ευγενείας(και ας μην το κρύβω,ασφάλειας)τούτου του σπιτιού.
Να εισέλθω στην χλιαρή ,νοτισμένη απο την κοπριά ,κάμαρα του παιδιού και να φιλήσω ένα ένα, με την σειρά, τα κουρασμένα και μικροκαμωμένα δάχτυλα του .
  Κατα το ξημέρωμα ,έχοντας επιστρέψει εκεί ,οπου έπρεπε να είμαι και λίγο πριν επιτρέψω στον αγιο ύπνο να με επισκεφθεί ,λίγο πριν ορκιστώ να μην περάσω το στενό,ετοιμόρροπο εκείνο κατώφλι ποτέ ξανα ,κατέγραψα ,όσο μπορούσα( όπως και πάλι είπα) πιστα, εκείνη εκει την φαιδρά ,μα ειλικρινή, εύχή :

''Μετανιώνω
που δν θα με ακουει κανεις
οταν στα αληθεια θα κινδυνεύουν τα προβατα μου 
Μετανιώνω
που τα βλεπω τώρα
να αποδεκατιζονται
και γραφω βοηθεια σε γλυκαναλατα ραβασακια
Μετανιώνω
που είμαι εγώ ο λύκος τελικά ''



Laughter signs light up