Τίποτα πιο πολύ απο πίσω
ή απο κάτω
Μόνο αυτα που θέλω
ή κυρίως
όσα δεν θέλω να συμβουν
Και αυτό μας οδηγεί-έστω συνειρμικά-στο εξής:
α)αντιλαμβάνεστε αρκετά περισσότερα απο όσα υπέθετα
και -πιθανότατα- θα ξαναυποθέσω
β)ασφαλώς λίγο -μα ουσιωδώς- λιγότερα
απο ο,τι νομίζετε
...Και γεννιέται έτσι η κορούλα μου ,πριν γεννηθώ εγώ,
μια λυπηρή ,μα καθόλου δυσάρεστη, ασυνεννοησία
Γιατι έχω ακόμη να πω!:
Απολαμβάνω πράγματι την φλυαρία αυτή,στο σύνολό της.
Aυτό δεν ήταν ποτέ διαπραγματεύσιμο.
[παύση]
Ηταν όμως και ποτέ
τίποτα απο αυτά αλήθεια;
γ)Η αυτογνωσία μου είναι αυτή ενός κουνουπιού.
υ.γ 1: Άν δοκιμάσουμε το κουνούπι,ως ποιοτική και όχι ποσοτική αναλογια,
τότε παρατηρούμε πως αυτή επαληθεύεται και πάλι.
υ.γ 2: Το κουνούπι ,είναι εδώ θλιβερά ενοχικό.Όντας ενοχικό,προσπαθεί να συντάξει ένα γράμμα συγγνωμης,μα ως θλιβερό γράφει ,εν τέλει, μια εξομολόγηση υπεροχής και εξουσίας.
Και τα άλλα κουνούπια
διαβάζουν το γραμματάκι του γελώντας
και ρουφώντας
ενα ζεστό φλυτζάνι φρέσκο αίμα
κάνοντας τον θόρυβο,αυτόν τον ελεεινό γαργαλιστικό θόρυβο
που εξοργίζει
την μαμα μου
*τίτλος πρόθεσης,όχι αποτελέσματος.
αλλα κάτι είναι και αυτό(;)
