26.4.17

Καθόλου επαρκείς δικαιολογίες

Ο φθόνος του καθρέφτη είναι ενα αυτοάνοσο, που κάνει την καρδιά σου να χτυπά έξτρα γρήγορα και δυνατά και το δέρμα σου να έχει υφή χαλιού και το μέλλον σου ειδωμένο τουλάχιστον άλλη μια φορά.
Η αυτοσυρίκνωση που έρχεται μετά(πότε μετά;),κανει την αναλογία της μύτης σου τεράστια(τόσο που όλοι την κοιτάνε αδιάκριτα στο μετρό)και εσένα ένα μικρό κελυφομένο τέρας.





Αν και η ιστορία αυτή φαίνεται να αυτοαναιρείται,ωστόσω έχω επανελημμένα διαπιστώσει οτι είναι πραγματική στο εκατό τις εκατό της.



14.4.17

και είπα:εγω αυτο θέλω να κάνω
και είπαν αυτοι:γιατι?
και ειπα εγω:γιατι με ζεσταίνει λυτρωτικά στους ωμους
πολύ ωραία,είπαν,πολυ ωραία
και μετά χαμογέλασα πάρα πολυ δυνατά
και μετα σκίστηκαν καταλάθος οι ακρες μου
και μετα στένεψα τα φρύδια.
που είναι η ζεστασια σου ψευτάκι?ειπαν αυτοι
και  ντράπηκα εγω πολύ και κατουρήθηκα πάνω μου
και μετα ειπα:οριστε οριστε η ζεστασιά μου σκατοσκατένιοι οδηγητές.νατηνα λαμπυρίζει και μυρίζει ψητό κοτόπουλο
και μετά μου είπα:περασε εξω,σε παρακαλώ
και φωναξα τον επόμενο.
ζήτησα συγνώμη
και βγήκα καμπουριαστή

αυτοί θα είπαν μετά:μάλλον δεν ήτανε αλήθεια
και οι αλλοι θα κούνησαν το κεφάλι καταφατικά
και εγώ ειπα:για δες τα τσισάκια ζεσταίνουν πιότερα τους ώμους
και χαμογέλασα ξανά
λίγο λιγότερο
και λίγο πιο προσεκτικά