2.7.17

ορίστε μια επανάληψη της ιστορίας(καμία σπείρα)

Οι σκέψεις μου κυνηγούν την ουρά τους.Ειναι άτολμες,κοφτές.Ποτέ δεν έγραψα ένα κείμενο αριθμού λέξεων που να μην επιτρέπει τους τόσο έκδηλους στροβιλισμούς ,ένα στιχακι που να αποδεικνύει ,πως δεν αναπνέω ιδεοληπτικά.Δεν κατανόησα ποτέ μία παράγραφο στο σύνολο της.Ασχέτως αν έγλειφα μια χούφτα λέξεις ώσπου να λιώσουν.Το μυαλό μου είναι αυτό ενός τρομοκρατημένου μικροεγκληματία.Οι σκέψεις μου είναι άτολμες,κοφτές.
Ο-λο-στρό-γγυ-λες.
Φορτισμένες ομώνυμα της ευθύνης.
Το λογότυπο που τις σφραγίζει θαμπά ,η ειρωνική(αλήθεια;) κεντρομόλος,μοιάζει με μια απλή παιδική μουτζούρα.
Και ίσως πράγματι να είναι.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου